Orkesten & Dirigenten
Het
Nationaal Orkest van België
Het Nationaal Orkest van België werd in 1931 in Brussel opgericht als
Symfonisch Orkest van Brussel en kreeg zijn huidige naam in 1936. Het werkte
vanaf het begin met beroemde artiesten, zoals Désiré Defauw,
Franz André, Erich Kleiber, Hans Knappertsbush, Karl Böhm en Pierre
Monteux. In 1958 werd André Cluytens de vaste dirigent van het orkest.
Onder zijn leiding verwierf het wereldfaam en dankzij hem kan het NOB terugblikken
op een rijke traditie van buitenlandse tournees. Cluytens werd in 1969 opgevolgd
door Michael Gielen, die zich inspande om het repertoire van het Orkest uit
te breiden tot de hedendaagse muziek. Na hem zouden achtereenvolgens André
Vandernoot, Georges Octors, Mendi Rodan en Ronald Zollman het muzikale roer
in handen nemen. Sinds 1994 staat het NOB onder leiding van de Russische dirigent
Yuri Simonov. Onder zijn invloed bekleedt de Slavische muziek een belangrijke
plaats op het repertoire van het orkest, met een voorkeur voor de werken van
Sjostakovitch, van wie de Vierde Symfonie werd opgenomen. De tournees volgen
elkaar op, bijvoorbeeld de zeer succesvolle reis naar Spanje in 1998. Ook
in België ging zijn nieuwe benadering niet onopgemerkt voorbij, met nieuwe
samenwerkingsverbanden als gevolg (Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent,
Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth 1999 en 2001…). Het
NOB is een nieuwe fase in zijn ontwikkeling binnengetreden sinds het begin
van de regelmatige samenwerking met het platenlabel Cyprès, waaruit
reeds een eerste opvallende publicatie voortvloeide (Celloconcerti van Henri
Vieuxtemps met Marie Hallynck, onder leiding van Theodor Guschlbauer).
Vanaf september 2002 wordt Yuri Simonov als muziekdirecteur opgevolgd door
de briljante jonge Finse dirigent Mikko Franck.
Gilbert
Varga
Gilbert Varga werd geboren in Londen en leerde reeds op 5-jarige leeftijd
viool spelen bij zijn vader, de beroemde Hongaarse violist Tibor Varga. In
1973 kwam door een ongeluk een bruusk einde aan zijn veelbelovende solocarrière.
Vanaf dan legde hij zich toe op het dirigeren en werd hij gedurende drie jaar
opgeleid door verschillende leermeesters: Franco Ferrara, Sergiu Celibidache
en Charles Bruck. In 1980 werd hij benoemd tot hoofddirigent van de Hofer
Symphoniker en in 1985 tot hoofddirigent van de Philharmonia Hungarica in
Marl, waarmee hij een eerste Hongaarse tournee maakte in het gezelschap van
Yehudi Menuhin. Varga werd geregeld uitgenodigd in verscheidene Europese landen
en oogstte steeds meer succes in het klassieke repertoire. In 1991 werd hij
permanent gastdirigent van het kamerorkest van Stuttgart. Gilbert Varga is
tegenwoordig geregeld te gast bij de voornaamste Duitse orkesten en bij verscheidene
belangrijke Europese gezelschappen, maar geniet ook in Noord-Amerika bekendheid
(Toronto, Milwaukee, Indianapolis, Los Angeles Chamber Orchestra, Aspen Music
Festival). Gilbert Varga heeft intussen een goedgevulde carrière: hij
is zeer actief op de platenmarkt (opnamen met onder andere de symfonische
orkesten van Göteborg, Malmö en Bamberg en met het Royal Philharmonic
Orchestra) en is verder muziekdirecteur van het Symfonisch Orkest van Baskenland
(San Sebastian), waarmee hij geregeld internationale tournees onderneemt,
eerste gastdirigent van het Symfonisch Orkest van Malmö (Zweden) en artistiek
directeur van het Festival Tibor Varga in Sion (Zwitserland). Hij wordt geregeld
uitgenodigd door orkesten van het hoogste niveau overal ter wereld.
Orchestre
Royal de Chambre de Wallonie
Het "Orchestre Royal de Chambre de Wallonie", in 1958 opgericht
door Lola Bobesco, heeft uitzonderlijke violisten als dirigenten gehad - denken
we aan Philippe Hirshhorn, Jean-Pierre Wallez en Georges Octors. Het heeft
meermaals vermaarde solisten mogen begeleiden, onder wie recentelijk Anner
Bijlsma, Nikolaj Znaider, Sonia Wieder-Atherton, Vitaly Samoshko, Patrice
Fontanorosa... Het "Orchestre Royal de Chambre de Wallonie" legt
zich toe op zowel oude als hedendaagse muziek, en biedt een repertoire dat
ontspringt in het classicisme, zich volop uitleeft in de romantiek en zich
succesvol waagt in de wereld van de hedendaagse muziek. Thans onder de muzikale
leiding van Jean-Paul Dessy, brengt het minder gekende meesterstukken van
vroeger en nu, zoals composities van John Adams, Aaron Jay Kernis, Sofia Gubaïdulina,
Giacinto Scelsi, Michael Nyman, Astor Piazzola... Het "Orchestre Royal
de Chambre de Wallonie" wordt gesteund door het Ministerie van de Franstalige
Gemeenschap van België, de Nationale Loterij en de stad Bergen, waar
het gevestigd is.
Georges
Octors
Meermaals laureaat van internationale muziekwedstrijden, debuteert Georges
Octors als vioolsolist. In 1956 sticht hij het Bachensemble van Antwerpen.
Dit gereputeerd kamerorkest wordt enthousiast onthaald in de vele Europese
landen waar het op tournee gaat. In 1960 werft André Cluytens, toenmalig
muzikaal directeur van het Nationaal Orkest van België, hem aan als assistent.
In 1975 wordt Georges Octors op zijn beurt dirigent en muzikaal directeur
van deze symfonische formatie. Zeer gewaardeerd in Nederland leidt Georges
Octors er diverse orkesten. Zo staat hij 10 jaar lang als muzikaal directeur
aan het hoofd van het Gelders Orkest te Arnhem. Groot is het aantal orkesten
in West- en Oost-Europa, de VSA en de voormalige Sovjet-Unie dat hem uitnodigt;
vermelden we de Filharmonische Vereniging van Sint-Petersburg, de London Symphony
Orchestra… Ook in Zuid-Korea is hij jaarlijks een graag geziene gastdirigent.
Van 1976 tot 1989 dirigeert Georges Octors ononderbroken de finales van de
Koningin Elisabethwedstrijd. Nadien is hij zeven jaar lang muzikaal directeur
van het "Orchestre Royal de Chambre de Wallonie", waarmee hij enkele
opnames realiseert, die door de internationale gespecialiseerde pers geprezen
worden: Fanfare (VSA), Diapason (France), Crescendo (België).