Viool 2001
In 1951 werd Leonid Kogan de
eerste winnaar van de Koningin-Elisabethwedstrijd. De vraag was of de editie
van de vijftigste verjaardag, die plaatshad te midden van een serie festiviteiten
en publicaties, haar beloften zou waarmaken. In de nacht van 27 mei 2001 was
iedereen het erover eens: deze editie was van een buitengewoon hoog niveau.
Muziek, gevoeligheid, authenticiteit, intelligentie en stijl stonden nadrukkelijk
centraal. De bekendmaking van de eerste laureaten werd dan ook beantwoord
met langdurige toejuichingen.
De jury beloonde op de allereerste plaats een moment
van absolute gratie: de 20-jarige Baiba Skride
bood ons zowel tijdens de halve finale in het Conservatorium van Brussel als
tijdens de finale in het Paleis voor Schone Kunsten haar zuivere, intelligente
en schitterende vioolspel aan als een echt geschenk. Met een Amati van het
zuiverste water wist de 25-jarige Ning Kam
het hele wedstrijdpubliek - iedere avond weer honderdduizenden luisteraars
en toeschouwers! - nieuwsgierig te maken naar wat Singapore nog meer te bieden
heeft. De bijzonder charmante Barnabás
Kelemen, nauwelijks 23, getuigde van de vitaliteit van de Hongaarse school:
hij wist het publiek meteen voor zich te winnen en in zijn greep te houden,
en spreidde virtuoos een buitengewone vertelkunst tentoon. Alina
Pogostkin, vierde laureate en afkomstig uit Sint-Petersburg, is op 17-jarige
leeftijd al veel meer dan een belofte. Als vijfde en zesde sluiten Feng
Ning en Akiko Ono op glansrijke wijze de
lijst van laureaten af, terwijl de prestatie van bijvoorbeeld Mikhail
Ovrutsky een beeld geeft van de mogelijkheden van de zes overige finalisten.
Het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie
onder leiding van Georges Octors, het Nationaal
Orkest van België onder leiding van Gilbert
Varga en de begeleiders groeiden in hun veeleisende opdracht en droegen
volwaardig bij tot het slagen van deze editie. De Wedstrijd kon zich geen
koninklijker begin van haar tweede halve eeuw toewensen.